جایگزین شدن سرگرمی‌های مجازی به‌جای بازی‌های واقعی، بسیاری از قابلیت‌های بچه‌ها را ضعیف می‌کند. اینکه فرزندان ما به‌جای خمیربازی و گِل‌بازی با بازی‌های رایانه‌ای مشغول‌اند باعث شده تا دست‌هایشان ضعیف شده و قادر به انجام کارهای خلاق و هنری نباشند.

این روزها در اکثر خانواده‌ها، بچه‌ها به‌جای اینکه به بازی‌هایی مشغول باشند که از دست و پاهایشان بیشتر استفاده کنند نشستن را ترجیح داده و در دنیای دیجیتال بازی می‌کنند. اصطلاح مغزهای بزرگ در کنار دست‌های کوچک در توصیف بچه‌هایی به کار می‌رود که دنیا را بیش از آنکه با دست‌هایشان لمس کرده باشند تماشا کرده‌اند و از بازی‌های واقعی کودکانه محروم بوده‌اند. جایگزین شدن تفریحات مجازی به‌جای فعالیت‌های واقعی، بسیاری از قابلیت‌های بچه‌ها را ضعیف کرده است. اگر شما هم با این مسئله مواجه هستید این چهار توصیه به شما کمک خواهد کرد.
اولین توصیه انجام بازی و دست‌ورزی است. همان‌طور که می‌دانید در سال‌های پیش از دبستان، انواع بازی با توپ، هماهنگی بین دست و پا را تقویت می‌کند. اگر امکان حذف فعالیت‌های جذاب مجازی را از برنامه روزانه بچه‌ها ندارید، می‌توانید با تشویق آن‌ها به گِل‌بازی، خمیربازی، خانه‌سازی و ساخت کاردستی دست‌ها و عضلات انگشتانشان را ورزیده کنید. آموزش هنر و مهارت‌های بدنی پیشنهاد بعدی است. در سال‌های مدرسه همگام با برنامه‌های تحصیلی، انجام ورزش و مهارت‌آموزی در رشته‌های هنری مختلف می‌تواند تا حدودی کاستی‌های تفریحات مجازی را جبران کند. کار با وسایلی مانند مداد، قیچی و سوزن در سال‌های دبستان باعث ایجاد هماهنگی بین چشم و دست می‌شود.
سومین راهکار خوشنویسی و خطاطی است. یکی از دلایل بدخطی بچه‌ها عدم قدرتمندی عضلات کوچک دست و انگشتانشان است. بهتر است در هفته، ساعتی را در منزل به تمرین خانوادگی خوشنویسی اختصاص دهید.
آخرین توصیه انجام فعالیت‌های تلفیقی است. سعی کنید از جذابیت‌های دنیای دیجیتال به نفع مهارت‌های جسمانی استفاده کنید. کشیدن نقاشی در رایانه و چاپ کردن آن روی کاغذ و رنگ‌آمیزی با دست نمونه‌ای از فعالیت‌های تلفیقی است. برعکس این فعالیت هم جالب است. برای بچه‌های بزرگ‌تر، ساخت پویانمایی به شیوه استاپ‌موشن با کمک نرم‌افزارهای موبایلی، مهارت‌های دستی و دیجیتال را هم‌زمان تقویت می‌کند.

در ادامه ویدئوی زیر را ببینید: